Po maturze wyjechałam do Wiednia, aby zostać pracownicą socjalną. Przez cztery lata pracowałam z młodymi dziewczynami objętymi kuratelą sądową. Następnie studiowałam historię i język włoski i do czasu przejścia na emeryturę pracowałam jako nauczycielka w gimnazjum. Do Ravensbrück trafiłam dzięki Irmie Trksak, jednej z współzałożycielek Austriackiej Wspólnoty Obozowej Ravensbrück, która była narzeczoną wuja mojego męża. Skontaktowałam się z nią, ponieważ chciałam dowiedzieć się więcej o jej historii i życiu. Przyjechała również jako świadek historii do szkoły, w której uczyłam. Wujek mojego męża, który należał do tej samej grupy partyzanckiej, zginął w obozie zewnętrznym Mauthausen. Od 2018 roku angażuję się w działalność Austriackiej Wspólnoty Obozowej Ravensbrück. Ważnym punktem odniesienia są również moje dwie córki, które bardzo wspierają mnie w moim zaangażowaniu.

Przetłumaczono z DeepL.com (wersja darmowa)